Söylemiştim İstanbul'dan arkadaşım geliyor diye. Cuma sabahı zaten mesajıyla uyandım ve aylardır süren hasretimiz birikmiş sohbetimizle attık kendimizi Karşıyaka'ya. Hava zaten mis, kahveler yemekler sohbet derken kendimizi Konak vapurunda bulduk.
Biz neredeyse 12 yaşımızdan beri tanışıyoruz. 18 görünümlü 25likler olarak 13sene öncesinde nasılsak hala aynıyız (:
Dedim ya hava zaten mis. Güneş pırıl pırıl. Bir de sevimli yol arkadaşlarımız martılar vardı. Tam İzmir'dik yani
Ardından bir parti daha kahve sohbet derken benim kpss kursuma kadar durmadan konuştuk. Doya doya sohbet etmeyi özlemişim, fark ettim. Ve Sinem'i görünce İstanbul'u da ne kadar özlediğimi fark ettim. Ayrıca aldığım son bilgiler doğrultusunda Küçük Beyoğlu'nun kapanmış olduğunu öğrendim. Bir daha Fabrika'da margarita içemeyecek miyim :((
Neyse..
Kurs çıkışında da her gün önünden geçtiğim fakat 25 senedir saat kulesinin önünde hiç fotoğrafım olmadığını hatırlayıp bu eksiğimi de giderdim :)
Sanırım cuma günü güldüğüm kadar nadirdir kahkaha attığım. Keyifliydi, dolu doluydu, özlem gidericiydi..
Hafta sonu da tam aile hafta sonu oldu. Dört kişilik full aile olduğumuz günleri de özlemişim. Ben İstanbuldan döndükten sonra Emre'nin Muğlaya taşınmasıyla bir türlü dörtlüyü doya doya tamamlayamamıştık. Bugün tam anlamıyla keyfini çıkardım ailemin. Ve çook büyük şükürler ettim onlara sahip olduğum için.
Dedim ya şükürler olsun ki bu yılın her günü her anı bana mutluluk getirdi, bir sonraki öncekinden fazla..
İyi ki hayatımdaki insanlar var, iyi ki ben varım!! ( Egomanyanın bu kadarı :))
Şimdi de aile evinde olmanın verdiği güvenin kollarına atmaya gidiyorum kendimi. Hepinize sendromsuz pazartesiler, iyi haftalar ve iyi ki diyeceğiniz anlar.:)
* Bu hafta sonu da sözlenen,nişanlanan, evlenenleri de çıkarınca buralarda 3-5 kişi bekar kaldık. Birbirimize iyi bakalım. Aceleniz nedir diye sormadan edemiyor hepinize çok çok mutluluklar diliyorum!
*Şimdiden çeyrekleri biriktirmek lazım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder