Çocuk!
Senin doğum günlerini sevmemeye başladım.
Sen 20'li yaşlarına yaklaştığına göre ben de yaşlanıyorum. Senin yüzünden bu acı gerçekle her an her saniye yüzleşiyorum.
Ayrıca eskisi kadar kandıramıyorum da seni. Sol koluma vurduğunda kalbimin durmayacağını biliyorsun artık ve bu hiç de eğlenceli bir durum değil.
Eskisi gibi işkence de edemiyorum sana, üstüne bir de işkence görüyorum.
Hoş değil!
İyi yönlerin de yok değil hakkını vermeliyim. Artık seninle dedikodu yapmak daha zevkli. İçip, sarhoş olmak. İhtiyacım olduğunda önce senin yanımda olacağını bilmek.
Dışarı çıktığımızda hesabı ödememek :) E koca adam oldun, bu da benim hakkım artık di mi.
Diyetteyken sevdiğim şeyleri gözümün önünde insan dışı bir şekilde yemen dışında iyi bir kardeş olmayı başarabildiğini düşünüyorum.
Neyse sözün özü çocuk;
İyi ki doğdun küçük kardeşim, iyi ki bizimlesin.
Seni kocaman kocaman seviyoruz, seviyorum :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder