Öncelikle şu şarkıyı buraya bir iliştireyim.
Şarkıyı ilk dinlediğim andan beri bana garip bir huzur veriyor. Böyle içinde çiçek açan cinsten. Sözleri falan da değil, tınısı, müziği, akustiği vs. Bağıra bağıra hem de söylüyorum evde baya.
Uzun zamandır İzmir'deyim yaz tatili sebebiyle. Ve yine o çok uzun zamandır ilk defa evde yalnız başıma vakit geçirebildiğim bir gün buldum. Sabah aldım kitabımı gittim sahile sabahın yedisinde. Açtım son ses müziğimi, acımadım 3 tane milföy börek için fırın çalıştırdım, mis gibi kokuyorlar mutfaktan bana doğru. Sonra çayımı demledim, yasemin çiçeği topladım bahçedeki ağaçtan, attım çayımın içine, huzur olsun bana diye. Küçük bir bardağa su içine de iki üç dal çiçek koyup iliştirdim masamın üstüne. Uzun zamandır konuşmadığım arkadaşlarımla konuştum telefonda.
Sonra sarıldım bilgisayarıma. Yazmak en iyi terapi bana. Kızdığımda, sevindiğimde, üzüldüğümde, mutsuzluğumda, kırgınlıklarımda yazmayı severim en çok. Çevremdekilere de yazmaya bayılırım. Bazen bir mesaj, bazen iliştirilmiş bir not bazen de koca bir mektup.
Ruhunuz bir başkasının hayatında başarılı olmaktansa kendi hayatında başarısız olmayı tercih eder.
Bak işte yazıyorum beni baştan!!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder