Feci halde kaçıp gidesim var buralardan? İnsanlardan sıkılırsın, görüşmezsin geçer. Bir yerden sıkılırsın gitmezsin. İşinden sıkılırsın değiştirirsin. Ya kendinden sıkılırsan, hayatından, evinden, işinden? Kendimi bırakıp gidemeyeceğime göre? Hadi benim derdime çare.
Son zamanlarda ciddi gel gitler çelişkiler içindeyim. Ne yapsam nasıl yapsam da kurtulsam bu durumdan. Yaşım ilerledikçe, artık daha farklı enerjiler istiyorum. Herkeslerin hayalini kurduğu bekar evi batıyor bana mesela iki haftadır. Evet rahat, ama her akşam yalnız, boğulacak gibi oluyorum. Arkadaş, dost bir yere kadar. İnsan eve gelince laf anlatmaya bile gerek duymadan onu anlayacak birini istiyor. 20 yaşında değil ama 27 yaşında evet.Beni sarmıyor artık bu yalnız yaşıyorum durumu. Şeytan dürtse basıp ailemin yanına gideceğim o derece.
Herşeyin üstesinden tek başına gelmeye çalışmak bu aralar çok yorucu.
Neden bir insan evinde sadece uyuyarak ya da film izleyerek vakit geçirir. Eve resmen bayılmaya geliyorum. Evin enerjisi değişti, daralıyorum bunalıyorum.
Hayat hep aynı. Aynı kişiler, aynı eğlenceler, aynı insanlar ama hep büyüyen farklı sorunlar.
Şimdi elimden gelse, bıraksam telefonu bilgisayarı, gitsem şu resimdeki yere. Tek başıma, dinlesem doğanın sesini en önemlisi kendi sesimi. Kendi başıma 3 gün. Mis gibi...
Hep kendimden vere vere bir baktım ki bana birşey kalmamış, baktım bana birşey verecek olan da yok.
Uzun mesafeli ilişki olayı zor, Allahtan benim sevdicek çok anlayışlı, yakında o da basar bana feryadı.
Kaldın mı kızım kendi başına? Hadi şimdi çık çıkabilirsen işin içinden.
Kolay gelsin....
